Kulturveke

Dersom Jan Erik Wold hadde skrivi "Kulturuke" på nynorsk, så hadde han fått ein ekstra bokstav å rutte med, og han kunne laga eit mykje lenger dikt. V er ein bokstav som kan brukast i veldig mange fine ord, mellom anna "ven", "vakker" og "vedunderleg".

Eg har hatt ei kulturell veke, iallfall to dagar, og i går såg eg noko som var både vent, vakkert og vedunderleg: den fantastiske ballettforestillinga "Don Quijote", eller "Don Chisciotte" som han visstnok heiter på italiensk, med Ballet Concierto og den store stjerna Iñaki Urlezaga. Eg har aldri høyrt om han før, men det kan ha noko med at eg ikkje er oppdatert på ballett. Det skal eg sjølvsagt gjere noko med frå nå.

Men ikkje nok med det, dagen før var eg på ein diger utekonsert utanfor Roma sentrum, omtrent ved flyplassen Ciampino verka det som, iallfall om ein skal dømme etter kor nære vi var ved å kunne ta på flya som flaug over oss. Hovudtrekkplasteret på denne konserten var vesle, nusselege Manu Chao, han var rett og slett bitteliten, men vi fekk også med oss ein voldsomt engasjert sigøynerartist eller kva han nå var, ikkje lett å seie, men gruppa heiter Gogol Bordello og kan sjåast både i Stockholm og Göteborg om ikkje så lenge. Kan absolutt anbefalast, har aldri sett så mykje energi samla på ei scene. Eg fekk også stor sans for det italienske reggaebandet Working Vibes som opna heile konserten.

Nå har eg iallfall endeleg vore litt kulturell i Roma, etter tre veker som berre har dunsta bort i ukulturelle ting som eg ikkje kan hugse. Forresten er vel mat rekna som kultur, og da har eg vel vore kulturell stort sett heile tida. I kveld skal eg faktisk på ny danseforestiling, eg og Ida held ut to dagar på rad når vi først har begynt å bli kulturelle.